Moja Babcia świetnie gotowała. Pewnie nie jest to zbyt odkrywcze, bo prawdopodobnie co druga osoba może to samo powiedzieć o swojej. W każdym razie moja na pewno gotowała rewelacyjnie. Mam kilka potraw, przy których szczególnie wracam myślami do jej obiadków i zupa ogórkowa jest jedną z nich. Głównie dlatego, że moja babcia podawała ją z ryżem, a u nikogo innego z tym się potem nie spotkałam - zawsze z ziemniakami. I jakoś nie mogę się do wersji z ziemniakami przekonać - po prostu nie jest to zupa ogórkowa. Dla mnie powinna być z ryżem i już ;)
Swoją drogą akurat zupa ogórkowa w ogóle w dzieciństwie była dla mnie pasjonująca, ponieważ w pewnej książeczce dla dzieci "Sceny z życia smoków" smoki żywiły się zupą ogórkową i nosiły ją w termosach. Nie wiem jak ją gotowały, ale myślę, że taka powinna im w sam raz zasmakować.
Składniki (na dość duży garnek):
0,5kg kiszonych ogórków
kilka żeberek wieprzowych (miałam 4 w zamrażarce)
1/3 szklanki ryżu (miara przed ugotowaniem) albo tyle ile nam zostało z poprzedniego obiadu
3-5 marchewek (w zależności od wielkości)
kawałek korzenia pietruszki
kawałek selera korzeniowego
pieprz
maggi
ewentualnie sól albo vegeta
1. Żeberka rozdzielamy, myjemy dokładnie i zalewamy dwoma litrami zimnej wody. Gdy się zagotują dodajemy marchewkę pokrojoną w plasterki oraz pietruszkę i seler w kawałku. Możemy dodać kilka kropel maggi.
2. W osobnym garnku gotujemy ryż.
3. Gdy żeberka i marchewka będą już miękkie, wyjmujemy seler i pietruszkę, gdyż nie mają zostać w zupie, a służyły jedynie uzyskaniu wywaru.
4. Ogórki ścieramy (najlepiej robotem) na dużych oczkach i wraz z sokiem wlewamy do zupy. Jeśli zupa jest zbyt gęsta możemy dolać trochę wody. Gotujemy aż wywar będzie mieć wyraźny posmak ogórków. Wtedy dorzucamy ryż i doprawiamy wg uznania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdy komentarz :) Będzie mi podwójnie miło, jeśli każdy będzie podpisany.